Finał MŚ 2023 miał się odbyć w Polsce. Skończyło się na obietnicach...

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Kołowy kadry uspokaja: bez kciuka też jestem w stanie grać w MŚ!

Jest pierwsza decyzja kadrowa. Rewelacyjny 19-latek nie zagra w MŚ

Czytaj też

Jest pierwsza decyzja kadrowa. Rewelacyjny 19-latek nie zagra w MŚ

Wszystko miało miejsce na przełomie 2014 i 2015 roku, gdy polsko-szwedzki komitet organizacyjny składał do Międzynarodowej Federacji Piłki Ręcznej (IHF) oficjalną aplikację o organizację mistrzostw w 2023 roku. – Zawarliśmy wtedy dżentelmeńską umowę – wspomina prezes Związku Piłki Ręcznej w Polsce Henryk Szczepański. Na czym owa umowa polegała?

MŚ 2023 piłkarzy ręcznych. Finał miał być w Warszawie

Ustalenia między Polakami i Szwedami zakładały, że finał mundialu rozegrany zostanie w tym kraju, który będzie miał do dyspozycji większą halę. Szwedzi już wtedy mogli pochwalić się dopiero co wybudowanym stadionem Tele2 Arena w Sztokholmie, który mogli przystosować do organizacji meczów piłki ręcznej z trybunami dla 23 tysięcy widzów. Obie federacje uznały jednak, że finał odbędzie się w Polsce. To dlatego, że na tapecie był wówczas temat budowy w pobliżu Stadionu Narodowego w Warszawie potężnego obiektu, którego powstanie szumnie zapowiadali włodarze miasta.

Hala miała być gigantyczna. Plan zagospodarowania przestrzennego dla tamtejszego terenu zakładał budowę areny mogącej pomieścić od 25 do 35 tysięcy widzów. Dość powiedzieć, że byłby to nie tylko największy obiekt tego typu w Polsce, ale i w całej Europie. Logiczne więc, że byłoby to też odpowiednie miejsce do organizacji tak prestiżowego wydarzenia jak finał mistrzostw świata.

Jest pierwsza decyzja kadrowa. Rewelacyjny 19-latek nie zagra w MŚ

Czytaj też

Jest pierwsza decyzja kadrowa. Rewelacyjny 19-latek nie zagra w MŚ

Lider kadry o kulisach feralnego upadku: nie wiedziałem gdzie jestem

Czytaj też

Lider kadry o kulisach feralnego upadku: nie wiedziałem gdzie jestem

Składając aplikację do IHF, przedstawiciele ZPRP mieli zapewniania władz Warszawy, że taki obiekt powstanie w stolicy jeszcze przed 2023 rokiem. Podobnie było w 2015 roku, gdy prawo organizacji mistrzostw oficjalnie trafiło w ręce Polaków i Szwedów. Obie strony łączyła jednak dżentelmeńska umowa, więc ZPRP pozostało oczekiwanie na działania ratusza. Tych na Puławskiej nikt się jednak nie doczekał. Finał i mecz o brąz przejęli ostatecznie Szwedzi.

– Kiedy w 2014 roku aplikowaliśmy o organizację mistrzostw, a rok później ją dostaliśmy, mieliśmy zapewnienia władz samorządowych Warszawy, że w stolicy powstania hala na minimum 25 tysięcy widzów. Byliśmy głęboko przekonani, że tak będzie. Zawarliśmy wtedy ze Szwedami dżentelmeńską umowę – kto będzie miał większą halę w stolicy, ten zorganizuje finał. Wiecie państwo doskonale jaka jest sytuacja w stolicy... Umowa to umowa, dlatego musieliśmy pogodzić się z przekazaniem im tej organizacji – wyjaśnia Szczepański.

W Polsce rozegranych zostanie w sumie 61 ze 112 meczów mistrzostw. Po 21 odbędzie się w Katowicach i Krakowie, 16 w Płocku (mecze Pucharu Prezydenta IHF), a trzy – dwa ćwierćfinały i półfinał – w Gdańsku. Po stronie szwedzkiej miastami-gospodarzami będą Goeteborg (tu zagra reprezentacja Szwecji), Malmoe, Kristianstad, Joenkoeping i Sztokholm, gdzie odbędzie się jeden z półfinałów oraz mecze o brązowy i złoty medal.

MŚ 2023 piłkarzy ręcznych. Miasta-gospodarze:

Polska: Katowice, Płock, Kraków i Gdańsk
Szwecja: Sztokholm, Malmoe, Goeteborg, Joenkoeping i Kristianstad

W mistrzostwach po raz drugi w historii zagrają 32 zespoły. Polacy wystąpią w grupie B, a ich rywalami będą mistrzowie olimpijscy Francuzi oraz Słoweńcy i Saudyjczycy. Pierwsze spotkanie – z Trójkolorowymi – już 11 stycznia. Transmisje wszystkich meczów biało-czerwonych oraz półfinałów i spotkań o medale w Telewizji Polskiej!

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Terminarz MŚ 2023 w Polsce i w Szwecji. Sprawdź, kiedy mecze Polaków
POLECAMY: Wszystko, co musisz wiedzieć o MŚ 2023. Odwiedź nasz serwis

Lider kadry o kulisach feralnego upadku: nie wiedziałem gdzie jestem

Czytaj też

Lider kadry o kulisach feralnego upadku: nie wiedziałem gdzie jestem